Tο φάρμακο του εξευτελισμού!…

    

     «Ως φωνή υδάτων πολλών» ηχούν στ’ αυτιά μας οι πομπώδεις υποσχέσεις των πολιτικών φωστήρων, για το κλείσιμο της ψαλίδας των κοινωνικών ανισοτήτων.  Αλλά και κάποιων θρησκευτικών φωστήρων τα γλυκερά κηρύγματα με τις ανέξοδες αγαπολογίες τους.

Κι αυτά, καθώς ακούγεται ο σαρκαστικός γέλωτας της πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία τα κέρδη των πλουσίων πολλαπλασιάζονται. Και βέβαια οι σκοτεινές διαδρομές του «ιερού» χρήματος, που εξασφαλίζει ττην ηγεμονική ζωή κάποιων εκπροσώπων του αυθαίρετου δεσποτικού  κατεστημένου. Κι εμείς αμετανόητα επιμένουμε να  πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται για τη σωτηρία και την προκοπή μας!

Και βέβαια οι «ένθεν κακείθεν» τυφλοί οπαδοί τους θα μας αντιτάξουν: Κι αν δεν μας σώσουν αυτοί, τότε ποιος θα μας σώσει;

«Ο…Ζακχαίος»! αποκρίνεται το Ευαγγέλιο. Τι ήταν ο Ζακχαίος; Πλούσιος!  «Πόθεν έσχε» τα πλούτη; Ήταν αρχιτελώνης. Έδινε ένα ορισμένο ποσό στη ρωμαϊκή διοίκηση και εισέπραττε πολλαπλάσια. Που σημαίνει ότι αδικούσε, εκβίαζε, καταπίεζε και, με δυο λόγια, καταλήστευε το λαό. Νόμιμα ή παράνομα!

Ο, τι, δηλαδή ισχύει και για τη σημερινή πολιτικοοοικονομική μαφία. Η οποία ξεζουμίζει το λαό, προκειμένου να ικανοποιήσει τις ληστρικές απαιτήσεις των τοκογλύφων. Αλλά και για να προσπορίζει παράλληλα στον εαυτό της, όσο γίνεται υψηλότερες αποδοχές και ληστρικότερες μίζες.

Αυτόν, λοιπόν, τον άδικο και άπληστο άνθρωπο, το Ζακχαίο, θέλησε ο Χριστός να τον μεταστοιχειώσει και να μας τον παρουσιάσει ως διαχρονικό φάρμακο για όλες τις ανάλογες τερατοπλασίες αθέμιτου πλουτισμού. Και πώς το πέτυχε; Άναψε πρώτα-πρώτα μέσα στην καρδιά του την ακατανίκητη επιθυμία «να ιδεί το Χριστό»! Πράγμα που δεν του επέτρεπε αφενός το ότι ήταν κοντός,  και αφετέρου ο μεγάλος συνωστισμός γύρω απ’ τον Χριστό. Έτσι που αναγκάστηκε να προβεί σε απονενοημένο διάβημα:

Αναρριχήθηκε, λοιπόν, σε ένα δέντρο. Χωρίς βέβαια να αναλογιστεί τις συνέπειες του διαβήματός του: Τον εξευτελισμό, δηλαδή, που στη συνέχεια υπέστη, τα γιουχαΐσματα και τους χλευασμούς, με τους οποίους τον περιέλουσαν ακόμη κι εκείνοι, που μέχρι τότε λόγω της θέσης του μπορεί να του έδειχναν κάποιον τυπικό σεβασμό. Και βέβαια οι φαρμακόγλωσσοι φαρισαίοι δεν θα παρέλειψαν  να τον καρφώσουν με τ’ ανελέητα  βέλη της ειρωνείας τους.

Και σίγουρα ούτε αυτός ούτε όλοι οι άλλοι, που ακολουθούσαν, μπορούσαν να φαντασθούν τη μεγάλη έκπληξη, που τους περίμενε, όταν ο Χριστός φώναξε στο Ζακχαίο: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα. Σήμερα θα φιλοξενηθώ στο σπίτι σου”!

Το κάλεσμα αυτό του Χριστού αναπτέρωσε το κατερειπωμένο απ’ τις αποδοκιμασίες ηθικό του Ζακχαίου. Και βέβαια η χαρά με την οποία υποδέχτηκε το Χριστό ήταν απερίγραπτη. Αλλά και η αποδοκιμασία εναντίον του Χριστού από το πλήθος καθολική. Γιατί πίστεψαν ότι ήθελε να παίξει το ρόλο του ηθικού στηρίγματος των «δημοβόρων» (=λαοφάγων) λήσταρχων του κοινωνικού κατεστημένου.

Όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα με κάποιους εκπρόσωπους του πολιτικού και εκκλησιαστικού κατεστημένου. Που γλείφουν γλοιωδώς τους επικυριάρχους μας, προκειμένου να αναρριχηθούν  και να διατηρήσουν θώκους εξουσίας!

Στην περίπτωση όμως του Ζακχαίου ο εξευτελισμός τον οποίο μόλις προηγουμένως υπέστη σε συνδυασμό με την τιμή που του επεφύλαξε ο Χριστός λειτούργησε ως δραστικό φάρμακο, για να πάρει  ριζικές αποφάσεις: Μάλλον απίστευτες για όσους προηγουμένως τον αποδοκίμαζαν…

Ο Ζακχαίος το «πρέπει» του Χριστού δεν το εξέλαβε ως επιβράβευση της ληστρικής του συμπεριφοράς. Αλλά σαν μια κατηγορική προσταγή, για ριζική αλλαγή: «Τα μισά απ’ τα υπάρχοντά μου, Κύριε, είπε, τα δίνω στους φτωχούς. Και σ’ όσους έχω αδικήσει δίνω τετραπλάσια»!

Και βέβαια-θα αναρωτηθεί ο σημερινός άγρια λεηλατημένος ελληνικός λαός: Το ίδιο ισχύει και για τα καθάρματα, ντόπια και ξένα, που στις μέρες μας μας λεηλατούν;

Βεβαιότατα! αν είχαν επιδείξει ανάλογη συμπεριφορά! Αλλά φευ ο λαός δεν προσφεύγει στο φάρμακο που ο Χριστός χρησιμοποίησε, προκειμένου να θεραπεύσει το Ζακχαίο. Δεν χρησιμοποιεί τον εξευτελισμό σε βάρος τους. Λες και χάθηκαν τα ζαρζαβατικά, αλλά και τα λεκτικά «παράσημα», που αφθονούν στην πλουσιώτατη άλλωστε  γλώσσα μας.

Που σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν σημαίνει ότι ενδείκνυται να προβαίνουμε σε βίαιες ενέργειες, με αποτέλεσμα να δίνουμε το δικαίωμα σε σιωνιστές και ναζιστές και τα μίσθαρνα πολιτικά και μιντιακά φερέφωνά τους να μας δίνουν μαθήματα  δημοκρατικής δεοντολογίας.

Δυστυχώς όμως εμείς, αντί να αποδοκιμάζουμε δεόντως τους ληστάρχους μας, τους χειροκροτούμε, τους ζητωκραυγάζουμε και βέβαια τους ψηφίζουμε. Και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτούς, που για δεκαετίες ολόκληρες μας διαγουμίζουν ξεδιάντροπα.

Αλλά ως πού θα πάει αυτή η τόσο δύσοσμη πραγματικότητα; Δεν μας έφτασαν οι εξευτελισμοί και οι ατιμώσεις της  400χρονης τούρκικης σκλαβιάς; Δεν βλέπετε σε ποια βάραθρα ανυποληψίας μας έχουν και τώρα γκρεμίσει; Καθώς γλείφουν εμετικά και γλοιωδέστατα τους διαφόρους Τραμπ και Παϊατ και προσκυνούν την ιερή αγελάδα του Βερολίνου! Και τους δίνουν  το δικαίωμα να μας αγνοούν επιδεικτικά και να μας εξευτελίζουν σε κάθε περίπτωση. Ιδιαίτερα μάλιστα για χάρη του ομόγνωμού τους στη βαρβαρότητα Ερντογάν!…

Μπράβο στους νησιώτες μας, που αποδοκίμασαν δεόντως τον Υπουργό Μετανάστευσης! Γιατί πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε κάποτε ότι οι ορδές των λαθρομεταναστών  εξυπηρετούν τα σχέδια των ανατολικών και δυτικών «συμμάχων» μας! Οι  οποίοι αποσκοπούν στο να μας μεταλλάξουν πολιτισμικά και φυλετικά και να μας καταστήσουν ολοκληρωτικά υποχείριους της δική τους βαρβαρότητας!

Άμποτε όλοι οι Έλληνες να πετάξουν τα σιχαμερά π’ την απληστία και προδοσία κομματικά προσωπεία προδοτών και θεομπαιχτών και να πάρουν το φραγγέλιο του εξευτελισμού εναντίον τους. Αναγκάζοντας τους  να πάνε στον αγύριστο, αφού επιμένουν αμετανόητοι στην αναλγησία και αρπακτικότητά τους!

παπα-Ηλίας Υφαντής

https://papailiasyfantis.wordpress.com