EK TOY AMBΩΝΟΣ

  Ἡ ἀχαλίνωτη ἐλευθερία πού ἐπαγγέλεται ὁ κόσμος, ἐξασθενεῖ πνευματικά τόν ἄνθρωπο καί σωματικά τόν σπιλώνει. Ἀντίθετα ἡ μετάνοια, χωρίς ἐξαναγκασμό, ἔχει μεγάλη ἀξία· εἶναι πράξη ἁγία προσωπικῆς εὐθύνης· ἐλευθερώνει, ἐπαναφέρει, ἐπανορθώνει, ἀνορθώνει. Ἡ μετάνοια εἶναι συνεχές ἄθλημα, συνεχής ἅγιος τρόπος ζωῆς, αὐτογνωσίας· βαθιά ἀνάγκη τῆς μεταμεληθείσης ψυχῆς. Τότε πράγματι ἔχουμε ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητός μας, χαρμολύπη, πόνο μέ καρδιά συντετριμμένη, προσευχή γιά συγχώρηση καί ἀποκατάσταση. Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, σεβαστή γερόντισσα, ζήτησε τήν μεσιτεία τῆς Παναγίας καί ὑποσχέθηκε ἀποχή ὁριστικά καί ἀμετάκλητα, ὡς πρός τήν ἁμαρτία. Ἡ θαυμαστή ζωή της, στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου, φανερώνει τόν τρόπο τῆς ἐπιστροφῆς καί τήν ἀπόδειξη ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα Θεοῦ, ἄφθαρτο καί αἰώνιο ὅν, ἤ στή ζωή στόν Χριστό, ἤ στόν θάνατο· αἰώνια χωρίς τέλος. Ὁ Ἅγιος Ζωσιμᾶς, γίνεται μάρτυρας, τοῦ λόγου τό ἀληθές· καταγράφει ἀκριβῶς τό ἅγιον τέλος τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας καί βεβαιώνετ

  «Θαυμαστόν ὅπλον ἡ προσευχή καί ἡ νηστεία· αὕτη τόν Μωσέα νομογράφον ἔδειξε καί Ἠλίαν ἐν θυσίαις ζηλωτήν». Μακάριοι οἱ πιστοί πού μέ ὑπομονή προσκαρτεροῦντες σ’ αὐτές τίς δύο μεγάλες ἀρετές, τῷ Σωτῆρι Χριστῷ βοῶντες· ζητῶντας ἔλεος καί ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Θέτουν χαλινῷ στά πάθη, ὁ νοῦς ἀνέρχεται πρός σεπτάς θεωρίας, τῇ πίστει τελειοτάτῃ νήφοντες ἐν πᾶσι· καταφρονοῦν τήν χαμαίζηλον τρυφήν καί διά τῆς θείας ἐλλάμψεως, ἀπολαμβάνουν τήν μυστικήν τράπεζαν πού παρέχει ἡ νηστεία καί ἡ προσευχή. Προστατεύονται, σεβαστή γερόντισσα, οἱ ὀρθόδοξοι ἀπό πάσης ἀπειλῆς καί κακίας τῶν ἀνθρώπων καί διασώζονται ἀπό πάσης ἐπιβολῆς καί πονηρίας τῶν δαιμόνων. «Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι», «τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ». Στήν οὐσία, ἀδελφοί μου, ἡ ζωή πρίν τήν Ἐνσάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου, εἶχε καταντήσει ἄ-λογος, ἀν-ούσιος, θνητή καί τρομακτική. Ἐν τούτοις στό Θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τηροῦντες τίς Ἅγιες Ἐντολ

  ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ Τίποτε ἄλλο δέν εἶναι χρήσιμο στή ζωή μας, ὅσον ἡ μετάνοια· ἐπειδή   ἀμαυρώσαμε τό κατ’ Εἰκόνα, ἦλθεν ἐδῶ ἀνάμεσά μας, ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Ἀναμιγνύεται μέ πραότητα μαζί μας καί μᾶς μεταποιεῖ ὁλόκληρους σύμφωνα μέ τόν ἑαυτό Του, ὡς σαρκωμένος καί ὁμοούσιος μέ μᾶς κατά τήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί μᾶς θεοποιεῖ ὁλόκληρους μέ τόν λόγο τῆς γνώσης καί μᾶς κάνει οἰκείους Του καθώς εἴμαστε σύμμορφοι μ’ Αὐτόν καί ἀδελφοί Του. Τό ἔργο Του ἐπί τῆς γῆς ἀποβλέπει στήν ἀνόρθωση τῶν ἀνθρώπων, στήν κατάπτωση τῶν δαιμόνων· στήν καινή κτίση, στήν ἀνακεφαλαίωση ἐν Χριστῷ τῶν πάντων. Πᾶρτε τόν Σταυρό καί ἀκολουθεῖστέ Με· νά πάρουμε δηλαδή ἐπάνω μας τά ἐχέγγυα τῆς μετανοίας, μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός μας. Ἀπό τά ἄλλα δέν μᾶς χρειάζεται τίποτε, παρά μόνον τά ἄκρως ἀπαραίτητα κατά τόν Ἀπόστολο· τροφή, στέγη, ἔνδυμα, ὥστε νά καταστοῦμε ἐλεύθεροι ἐντελῶς ἀπό τόν κόσμο καί τά τοῦ κόσμου καί ἔτσι νά ἐνεργεῖ πάνω μας, στή ζωή μας, ἡ θεία Χάρις. Ἐκεῖνος πού μίσησε μέ ὅλη του τήν ψυχή καί

  Ὁ θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας, πού ἑορτάζουμε σήμερα, δίνει δύναμη γιά τήν σταυροαναστάσιμη πορεία, πού θά   γιορτάσουμε, δηλαδή σέ σαράντα ἡμέρες μέ τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάσταση. Ἀκριβῶς ὅπως ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος προηγήθηκε τῆς Σταυρώσεως σαράντα ἡμέρες πρίν τό Πάθος, γιά νά ἀντέξουν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί νά μήν ἀποκάμουν, ἔτσι καί σήμερα γιορτάζουμε τήν Ἀναστήλωση τῶν Ἁγίων Εἰκόνων, τήν νίκη ἐπί τοῦ Σατανᾶ. Συνεπῶς, ἐκεῖνος πού δέν ἐπαναφέρει, μ’ αὐτόν τόν τρόπο πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διδάσκει μέσα του,   τήν εὐσχημοσύνη τῆς παλαιᾶς ἐκείνης εὐγένειας καί δέν ἀποκαθιστᾶ, διαρκῶς πάνω του τά χαρακτηριστικά τῆς εἰκόνας τοῦ Θεανθρώπου· βυθίζεται στό σκοτάδι γιατί ὁ Θεός εἶναι τό Φῶς. Ὀφείλουμε, σεβαστή γερόντισσα, νά ἐνδυθοῦμε τήν ἀφθαρσία μέ τίς ἐντολές, μέ πίστη στήν θείαν Ἐνανθρώπισιν, στήν θείαν οἰκονομίαν. Πράγματι αὐτή εἶναι ἡ φύσις τῆς τιμῆς τῆς ἁγίας εἰκόνας, δηλαδή ἡ μίμησις τοῦ Πρωτοτύπου μέ τό ὁποῖο ὀνομάζεται. Κάποιοι, τελείως ἀνόητα, ὑποστηρίζουν ὅτι προσκυνῶντ