(Αγ.Ιωάννου του Χρυσοστόμου)-Πατερικές Ερμηνευτικές σκέψεις

Κείμενο Ευαγγελίου (Ματθαίου δ´ 18-23)

Τω καιρώ εκείνω περιπατών ο Ιησούς παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας είδε δύο αδελφούς, Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού, βάλλοντας αμφίβληστρον εις την θάλασσαν· ήσαν γαρ αλιείς· και λέγει αυτοίς· δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων. Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ. Και προβάς εκείθεν είδεν άλλους δύο αδελφούς, Ιάκωβον τον του Ζεβεδαίου και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού, εν τω πλοίω μετά Ζεβεδαίου του πατρός αυτών καταρτίζοντας τα δίκτυα αυτών, και εκάλεσεν αυτούς. Οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ. Και περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ.

Μετάφραση Ευαγγελίου (Ματθ. δ´ 18-23)

Κατ’ εκείνον τον καιρόν όταν περπατούσε ο Ιησούς κοντά εις την λίμνην της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Σίμωνα, ο οποίος ελέγετο Πέτρος, και τον Ανδρέαν τον αδελφόν του, να ρίχνουν δίχτυ εις την λίμνην, διότι ήσαν ψαράδες. Και τούς λέγει, «Ελάτε, ακολουθήστέ με, και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Αυτοί εγκατέλειψαν αμέσως τα δίχτυα και τον ακολούθησαν. Και όταν επροχώρησε απ’ εκεί, είδε άλλους δύο αδελφούς, τον Ιάκωβον, τον υιόν του Ζεβεδαίου και τον Ιωάννην τον αδελφόν του, μέσα σε πλοιάριον μαζί με τον Ζεβεδαίον, τον πατέρα τους, να επισκευάζουν τα δίχτυα τους και τους εκάλεσε. Αυτοί αμέσως άφησαν το πλοιάριον και τον πατέρα τους και τον ακολούθησαν.Ο Ιησούς εγύριζε ολόκληρη την Γαλιλαίαν και εδίδασκε εις τας συναγωγάς των και εκήρυττε το ευαγγέλιον της βασιλείας και εθεράπευε κάθε ασθένειαν και κάθε αδυναμίαν εις τον λαόν.

Πατερικές Ερμηνευτικές σκέψεις

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

(ΜΙGΝΕ Ρ. G. τ. 57, στ. 217-222. ΕΠΕ τ. 9, σελ. 447-453)

Πρόσεξε όμως και την πίστη και την υπακοή των μαθητών. Όταν άκουσαν το κάλεσμά Του, ήταν στη μέση της εργασίας και ξέρετε πόσο απαιτητικό είναι το ψάρεμα. Κι όμως δεν άφησαν γι’ αργότερα, δεν είπαν· «Άμα γυρίσουμε στο σπίτι, θα μιλήσουμε με τούς δικούς μας». Αλλά τ’ άφησαν όλα και Τον ακολούθησαν, όπως έκαμε ο Ελισσαίος στα χρόνια του προφήτη Ηλία. Τέτοια υπακοή ζητά από μας ο Χριστός, ώστε ούτε ένα δευτερόλεπτο αναβολή να μην κάνουμε, ακόμα κι αν μας βιάζει κάτι από τα απαραίτητα. 

Γι’ αυτό και κάποιον άλλον, που τον πλησίασε και ζήτησε να θάψει τον πατέρα του, ούτε αυτό δεν τον άφησε να κάνει, δείχνοντας ότι από όλα πρέπει να προτιμούμε να Τον ακολουθήσουμε. Και αν ισχυριστείς ότι ήταν μεγάλη η υπόσχεση που τούς έδωσε, θα απαντήσω ότι γι’ αυτό και τούς θαυμάζω πιο πολύ, επειδή παρ’ όλο που ακόμα δεν είχαν δει απ’ Αυτόν κανένα θαυμαστό σημείο, πίστεψαν σε τόσο μεγάλη υπόσχεση και όλα τα άλλα τα θεώρησαν δευτερεύοντα μπροστά στο να Τον ακολουθήσουν. Γιατί με όποια λόγια πείστηκαν οι ίδιοι, πίστεψαν ότι με αυτά θα μπορούσαν κι άλλους να πείσουν. Αυτό, λοιπόν, υποσχέθηκε σ’ αυτούς. Σ’ εκείνους όμως που ήταν μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη δεν είπε τίποτα τέτοιο, γιατί η υπακοή των πρώτων άνοιξε έπειτα το δρόμο και σ’ αυτούς. Εξ άλλου είχαν ακούσει πολλά προηγουμένως γι’ Αὐτόν.

Κοίταξε και πόσο σαφή υπαινιγμό κάνει για τη φτώχεια τους. Τους βρήκε να ράβουν τα δίχτυα τους. Τόσο μεγάλη ήταν η φτώχεια τους, ώστε να διορθώνουν τα χαλασμένα, επειδή δεν μπορούσαν ν’ αγοράσουν άλλα. Δεν ήταν κι αυτό τότε μικρό δείγμα αρετής, η αγόγγυστη δηλαδή υπομονή στη φτώχεια, η απόκτηση της τροφής από τίμιο μόχθο, ο σύνδεσμος μεταξύ τους με τη δύναμη της αγάπης, το να έχουν μαζί τον πατέρα τους και να τον περιποιούνται. Κι όταν τους έπιασε στα δίχτυα Του, τότε αρχίζει, ενώ αυτοί είναι μαζί Του, να θαυματουργή, βεβαιώνοντας με τα έργα Του ό,τι είχε πει γι’ Αυτόν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής...

Βρισκόταν αδιάκοπα στις συναγωγές κι εκεί τούς έλεγε ότι δεν είναι κανένας αντίθεος η πλάνος, αλλά ο ερχομός Του είναι σύμφωνος με το θέλημα του Θεού Πατέρα. Κι εκεί δεν κήρυττε μόνον, αλλά έκανε και θαύματα. Γιατί πάντοτε όταν γίνεται κάτι διαφορετικό και παράδοξο και εισάγεται ένας νέος τρόπος ζωής, συνηθίζει ο Θεός να κάνει θαύματα, δίνοντας εχέγγυα για τη δύναμή Του σ’ εκείνους που είναι να δεχτούν τους νόμους. 

Έτσι, όταν ήταν να πλάση τον άνθρωπο, δημιούργησε όλον τον κόσμο και τότε του έδωσε το νόμο εκείνο μέσα στον παράδεισο. Και όταν ήταν να δώσει το νόμο του Νώε, πάλι μεγάλα θαύματα έκανε, με τα οποία αναδημιούργησε όλη την πλάση και κράτησε ολόκληρο χρόνο το φοβερό εκείνο κατακλυσμό κι έκανε όλα εκείνα, με τα οποία έσωσε το δίκαιο εκείνο (το Νώε) μέσα στο χαλασμό. Και στα χρόνια του Αβραάμ παρουσίασε πολλά θαύματα, τη νίκη στον πόλεμο, την πληγή που έδωσε στο Φαραώ, την απαλλαγή από τούς κινδύνους. Κι όταν νομοθετούσε στους Εβραίους, παρουσίασε τα θαυμαστά και μέγιστα εκείνα σημεία και τότε τους έδωσε το νόμο. Έτσι κι εδώ, θέλοντας να δώσει έναν ανώτερο τρόπο ζωής και να τούς πει όσα ποτέ δεν είχαν ακούσει από κανέναν, επιβεβαιώνει τούς λόγους Του με τα θαύματά Του. Επειδή δηλαδή δε φαινόταν η βασιλεία που κήρυττε, αυτή λοιπόν την αόρατη βασιλεία τη φανερώνει με χειροπιαστά θαύματα. 

Και πρόσεξε τη λιτότητα του Ευαγγελιστή. Δε μας διηγείται δηλαδή για τον καθένα από όσους θεραπεύονταν, αλλά με δυο λόγια παρατρέχει αναρίθμητο πλήθος από θαύματα. «Του έφεραν, λέει, όλους όσοι ταλαιπωρούνταν από διάφορες ασθένειες και βασανίζονταν, δαιμονισμένους, σεληνιαζομένους, παραλυτικούς και τούς θεράπευσε». Αλλά αυτό είναι το αξιοπερίεργο, γιατί δηλαδή δε ζήτησε από κανένα τους πίστη ούτε καν είπε αυτό που έπειτα φανερά έλεγε· «Πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω αυτό»; Αυτό έγινε επειδή δεν είχε δώσει ακόμα απόδειξη της δυνάμεώς Του. Εξ άλλου το ότι έρχονταν σ’ Αυτόν είτε από μόνοι τους είτε τούς έφερναν άλλοι, μαρτυρούσε πίστη αξιόλογη. Τους έφερναν από μακριά και δε θα τούς είχαν φέρει, αν δεν είχαν πείσει τον εαυτό τους γι’ Αυτόν ολοκληρωτικά.

Ας τον ακολουθήσουμε λοιπόν κι εμείς. Γιατί έχουμε πολλές ασθένειες στην ψυχή μας κι αυτές θέλει πρώτα να θεραπεύσει. Γι’ αυτό αποκαθιστά τις σωματικές ασθένειες, για να εξορίσει τις ψυχικές από την ψυχή μας. Ας έρθουμε λοιπόν κοντά Του και ας μην Του ζητήσουμε τίποτα βιοτικό, παρά μόνο τη συγχώρηση των αμαρτιών μας· μας τη δίνει και τώρα, αν την επιδιώκουμε με ζήλο. Τότε είχε φτάσει η φήμη Του ως τη Συρία· τώρα έχει φτάσει σ’ όλη την οικουμένη. Κι εκείνοι έτρεχαν κοντά Του, όταν άκουγαν μόνο πως θεράπευε δαιμονισμένους· εσύ όμως, που έχεις περισσότερες και μεγαλύτερες αποδείξεις για τη δύναμή Του, γιατί δε σηκώνεσαι να τρέξεις σ’ Αυτόν; Κι εκείνοι μεν άφησαν και πατρίδα και φίλους και συγγενείς· εσύ όμως δε θέλεις ούτε το σπίτι σου ν’ αφήσεις, για να πας κοντά Του και να λάβεις πολύ περισσότερα; Η μάλλον δε ζητάμε ούτε καν αυτό από σένα. Άφησε μόνο την κακή συνήθεια και μένοντας στο σπίτι σου μαζί με τούς δικούς σου θα μπορέσεις εύκολα να σωθείς...

Ας βγάλουμε από τη μέση την πηγή των κακών (την αμαρτία) και όλα τα κύματα των ασθενειών θα σταματήσουν.

πηγή