EK TOY AMBΩΝΟΣ

Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ Ελεύθεροι από το υλιστικόν φρόνημα ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016 Απόστολος: Εφεσ. β΄ 4 – 10 Ευαγγέλιον: Λουκ. ιη΄ 18 – 27 Ήχος: πλ. β΄ – Εωθινόν: Α΄ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ  Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ Ελεύθεροι από το υλιστικόν φρόνημα Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή ακούσαμε για την συνάντησι και συνομιλία με τον Θείο Διδάσκαλο Ιησού Χριστό ενός πλούσιου άρχοντα, ο οποίος πλησίασε τον Χριστό με το ερώτημα τι πρέπει να κάνη, για να κληρονομήση την αιώνια ζωή. Ο Κύριός μας, αφού πρώτα του είπε ότι ένας μόνο είναι αγαθός, ο Θεός, του υπέδειξε την τήρησι των θείων εντολών, για να πετύχη το ζητούμενο. «Ξέρεις τις εντολές, (του είπε): μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μη κλέψεις, μη ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου». Και όταν εκείνος του απάντησε ότι: «όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου» ο Ιησούς του υπέδειξε ότι: «Ένα ακόμη σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, και έτσι

Κοινή χρήση Του Γεωργίου Χρ. Μπάρδου Θεολόγου Κάποιος άνθρωπος, κατ’ εκείνο τον καιρό προσήλθε στον Ιησού ονομάζοντα Ιάειρος και ήταν άρχων της συναγωγής και παρακαλούσαι τον Ιησού γονατιστός να μπει στο σπίτι του, γιατί είχε δωδεκαετή μονογενή θυγατέρα ψυχορραγούσα. Ενώ δε ο Ιησούς ερχόταν, συνθλίβανε αυτόν πλήθη λαού. Μεταξύ αυτών μια γυναίκα, η οποία έπασχε από αιμορραγία επί δώδεκα έτη και η οποία δεν μπορούσε να θεραπευθεί από κανένα, άγγιξε την άκρη του ενδύματος του Ιησού και αμέσως θεραπεύθηκε και εσταμάτησε η αιμορραγία. Ο Ιησούς είπε τότε. Ποιός με άγγιξε; Ο Αποστ. Πέτρος του είπε, Κύριε πολλά πλήθη σε περισφίγγουν και ρωτάς ποιός σε άγγιξε; και ο Ιησούς είπε, εγώ κατάλαβα ότι κάποιος με άγγιξε και θεραπεύθηκε. Οταν η θεραπευθείσα γυναίκα είδε ότι δεν έμεινε άγνωστη, επλησίασε τον Ιησού είπε την αιτία και της είπε: Εχε θάρρος κόρη μου, η πίστη σου σ’ έχει σώσει. Εν τω μεταξύ ειδοποίησαν τον αρχισυνάγωγο ότι η κόρη του απέθανε. Ο δε Ιησούς του είπε μη φοβάσαι μό

Κυριακή Δ΄ Λουκά (Λουκ. η΄4-15) Η Παραβολή του Σπορέως του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου,συγγραφέα Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΥΡΙΟΣ:  Ο Κύριος συχνά χρησιμοποιούσε παραβολὲς για να κάνει το λόγο πιο παραστατικό βοηθώντας να εντυπωθεί καλύτερα στις ανθρώπινες ψυχές και να φέρει στα μάτια τους εικόνες συμβολικές που συμβολίζουν παραστατικότερα τη διδασκαλία Του.  Η Παραβολή του Σπορέα ξεκινά με τη φράση: “ εξήλθε ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον ”. Κατά το σύνολο των Πατέρων ο Σπορέας είναι ο Κύριος. Εξήλθε λοιπόν ο Κύριος όχι τοπικώς, αφού είναι πανταχού παρών, αλλά τροπικώς. ΄Έγινε πλησιέστερος σε μας με την ενανθρώπισή του. Επειδή εμείς, λόγω τον αμαρτημάτων μας, δε μπορούσαμε να τον προσεγγίσουμε, βγαίνει εκείνος σε μας. Βγαίνει να σπείρει το λόγο της Αληθείας. Κι όμως από τα μέρη του σπόρου αυτού, τρία χάνονται και ένα καρποφορεί! ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΚΡΟΑΤΩΝ: Α΄ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ :  Μέρος του σπόρου, λεει η περικοπή, έπεσε κοντά στο δρόμο. “Ποιος είναι ο δρόμος; Είναι ο

-Η θαυμαστή αλιεία- Ο σκοπός του θαύματος Ο Κύριος περιδιαβαίνει την ακρογιαλιά της Γαλιλαίας και τα πλήθη τρέχουν με πόθο κοντά του. Και καθώς βλέπει δυο μικρά πλοία αραγμένα στη λίμνη, μπαίνει σ’ ένα από αυτά· είναι το πλοίο του Σίμωνα. Και τον παρακαλεί να το σύρει λίγο πιο μέσα στη λίμνη για να διδάξει τα πλήθη μέσα από το πλοίο αυτό. Όταν τελείωσε τη διδασκαλία του ο Κύριος, λέει στον Σίμωνα: Φέρε πάλι το πλοίο στα βαθιά νερά της λίμνης και ρίξτε τα δίχτυα σας. Ο Σίμων όμως με έκπληξη του αποκρίνεται: Διδάσκαλε, όλη τη νύχτα κοπιάσαμε ρίχνοντας τα δίχτυα και δεν πιάσαμε τίποτε. Αφού όμως το λες εσύ, θα ρίξω το δίχτυ. Και το θαύμα που ακολούθησε ήταν εντυπωσιακό. Το δίχτυ τους γέμισε τόσο πολλά ψάρια, ώστε άρχισε να σχίζεται. Οι ψαράδες τότε φώναξαν αμέσως τους συνεταίρους τους που ήταν στο άλλο πλοίο, να βοηθήσουν να σύρουν το δίχτυ επάνω. Αλλά τα ψάρια ήταν τόσο πολλά, ώστε τα δυο πλοία κινδύνευαν να βυθισθούν. Τι νόημα όμως είχε αυτό το τόσο εντυπωσιακό θαύμα; Κα

  Κυριακή Γ’ Ματθαίου » Διάφορες ἀνάγκες πιέζουν τὸν ἄνθρωπο κάθε ἐποχῆς. Καὶ ἡ ἀνήσυχη φροντίδα γιὰ τὸ αὔριο ἀποτελεῖ συνήθως τρόπο ζωῆς γιὰ πολλοὺς ἀνθρώπους. Δὲν ταλαιπωρεῖ μόνο τοὺς οἰκονομικὰ ἀδύνατους, ἀλλὰ ταράζει καὶ τοὺς εὐκατάσταστους. Αὐτοὶ βέβαια ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὰ αἰτήματα ποὺ ἡ καταναλωτικὴ κοινωνία μας διαρκῶς πολλαπλασιάζει. Α) Ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀγχώδη μέριμνα, ποὺ στραγγαλίζει τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ζητάει νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ὁ Χριστός. «Μὴ μεριμνᾶτε...», τονίζει μὲ ὅλο τὸ κῦρος Του. Μὴν ἀνησυχεῖτε οὔτε καὶ γιὰ τὰ πιὸ ἄμεσα καὶ ἀπαραίτητα. Μὴν ἀφήνετε νὰ σᾶς τυραννοῦν ἀγωνιώδεις σκέψεις γιὰ τὸ μέλλον, γιὰ τὴ ζωή σας. Σπᾶστε τὰ δεσμὰ τῆς ἀνησυχίας μὲ μιὰ χαρούμενη ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀφήσει περιθώρια γιὰ ἀμφιβολίες καὶ ἀμφισβήτηση, ὁ Κύριος ἀναπτύσσει τὸ μήνυμά Του αὐτὸ σὲ μιὰ σειρὰ συλλογισμῶν... α) Τὸ πρῶτο ἐπιχείρημα στηρίζεται στὴν  ψύχραιμη λογική : «Δὲν ἀξίζει ἡ ζωὴ περισσότερο ἀπὸ τὴν τροφή, καὶ τὸ σῶμα περισσότερο ἀπὸ τὸ ἔνδυμ

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ Η 7η Κυριακή από το Πάσχα σήμερα και η Αγία μας Εκκλησία τιμά την εορτή των 318 Θεοφόρων Πατέρων της Α´ Οικουμενικής Συνόδου (325 μ.Χ.) και την ιερή μνήμη των Οσίων Ονουφρίου και Πέτρου των εν Άθω. Η Κυριακή αυτή ονομάζεται Κυριακή των Αγίων Πατέρων, γιατί, μετά την Δεσποτική εορτή της Αναλήψεως, κατά την οποία ανελήφθη εν δόξη ο ενανθρωπήσας Κύριος και Θεός μας, ο σταυρόν και θάνατον και ταφήν υπομείνας και Αναστάς εκ του τάφου ως Θεός Παντοδύναμος, τιμώνται, όπως είπαμε οι Άγιοι και Θεοφόροι 318 Πατέρες της Α´ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι εδογμάτισαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος το δόγμα της Θεότητος του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Το δόγμα αυτό είναι μέγα και θεμελιώδες. Είναι η «ραχοκοκκαλιά» θα λέγαμε και το πρωταρχικό όλων των δογμάτων της Αγίας μας  Εκκλησίας, το «εκ των ων ουκ άνευ» δόγμα. Διότι χωρίς αυτό κλονίζεται το κεφαλαιώδες δόγμα της Τριαδικής Θεότητος, της Θεότητος της Α

Πέμπτη Κυριακή από το Πάσχα και στην Ορθοδοξία ονομάζεται "Κυριακή του Τυφλού". Στη λειτουργία διαβάζουμε το κομμάτι από το  κατά Ιωάννην  ευαγγέλιο, κεφ. 9, όπου ο Ιησούς θεραπεύει ένα νέο, τυφλό εκ γενετής. Αργότερα ο νέος αυτός βρίσκει μεγάλους μπελάδες από τους φαρισαίους (που του κατηγορούν το Χριστό) και φτάνει στο σημείο να τα βάλει μαζί τους, χωρίς να τους φοβηθεί, υπερασπιζόμενος το Χριστό, ενώ δεν Τον έχει δει ποτέ του! Διαβάστε την εκπληκτική αυτή διήγηση στα νέα ελληνικά (από  εδώ  - στ' αρχαία, δείτε την  εδώ ): “Εκείνο τον καιρό, καθώς περνούσε ο Ιησούς, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε τον ρώτησαν οι μαθητές του και του λέγουν διδάσκαλε, ποιός αμάρτησε, αυτός η οι γονείς του, για να γεννηθεί τυφλός; Αποκρίθηκε ο Ιησούς· ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του, αλλά γεννήθηκε τυφλός για να φανερωθούν σ’ αυτόν τα έργα του Θεού. Εγώ πρέπει να εργάζομαι τα έργα εκείνου που με έστειλε, ως που ακόμη είναι ημέρα· έρχεται νύχτα όπου