EK TOY AMBΩΝΟΣ

  «…ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις…ὅς εἶχε δαιμόνια..». Ἕνας ἀπό τούς χειρότερους ἐχθρούς τῆς ψυχῆς μας καί ἐξαιρετικά χειρότερος ἀπό τούς ἄλλους, εἶναι ὁ ἀρχέκακος Σατανᾶς, πού ἔγινε μέ τήν ἀποστασία καί τήν πτώση, ἀγγελιοφόρος τῆς κακίας του πρός τούς ἀνθρώπους, μέ τήν πονηρή συμβουλή του. Κατέστη ἐχθρός τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Χριστοῦ· κηρυγμένος ἀντίπαλος τῆς ἀληθείας, ἡ καθ’αὑτό κακία, ὁ νεκροποιός, καθ’ ὅσον ἐπεθύμησε ὑπερήφανα νά ἐξομοιωθεῖ μέ τόν Δημιουργό Του, ἀπό Τόν ὁποῖο ὅμως ἐγκαταλείφθηκε δίκαια, ὅσο αὐτός πρῶτος Τόν εἶχε ἐγκαταλείψει. Συνεπῶς, ἁγία γερόντισσα, ἀλλοίμονο στόν ἄνθρωπο, ὅταν δέν δέχεται, σώματι καί ψυχῇ, τήν ἄκτιστον οὐράνιον Χάριν, πού ταμειοῦχος εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Σ’ αὐτήν τήν περίπτωση, τό σῶμα ἐξουσιάζεται ἀπό τά πονηρά πνεύματα πού κατοικοῦν μέσα, ὅπως ἀναγνώσαμε σήμερα καί ἡ ψυχή ὁδηγεῖται ἐκεῖ πού εἶναι οἱ δαιμονικές δυνάμεις. Ἐν τούτοις, θεωροῦμε ἀδελφοί ὅτι ἡ ἄσκηση τῶν ἀρετῶν, μέ τήν πίστη στόν Χριστό, πού ἐνεργεῖται κυρίως μέ

  «…καί ἰδού ἐξεκομίζετο τεθνηκώς υἱός μονογενής τῇ μητρί αὐτοῦ». Μοναδική ἡ τραγική ἔξοδος ἀπό τόν Παράδεισο τοῦ ἀνθρωπίνου γένους· ἀπό τή Ζωή στό θάνατο, ἀπό τό Φῶς στό σκοτάδι. Ὁ Θεός, ἀδελφοί, δέν ἔκανε τόν θάνατο [1] , ἀλλά καί τόν ἐμπόδισε νά γίνει, ἐφ’ ὅσον ἔπρεπε καί ἦταν δυνατόν νά ἐμποδίσει μέ δικαιοσύνη αὐτούς πού ἔγιναν ἀπό αὐτόν, αὐτεξούσιοι. Διότι προηγουμένως ἔφερε βουλή πού ἀποθανατίζει καί, κατοχυρώνοντας ἀπό πρίν   τήν ζωοποιόν συμβουλή, ἐξέφρασε ἰδιαίτερη ἐντολή καί διεκήρυξε φανερά καί ἀπείλησε, λέγοντας καθαρά, ὅτι ἡ ἀθέτησις τῆς ζωτικῆς ἐντολῆς εἶναι θάνατος [2] , ὥστε νά προφυλαχθοῦν ἀπό τήν πεῖρα τοῦ θανάτου ἤ ἀπό γνώση, ἤ ἀπό ὑπακοή, ἤ ἀπό πόθο. Διότι ὁ Θεός καί ἀγαπᾶ καί γνωρίζει καί μπορεῖ νά ἐξασφαλίσει τό συμφέρον τοῦ καθενός ἀπό τά κτίσματα. Ἐν τούτοις τό πλάσμα Του προτίμησε, ἀντί τοῦ Δημιουργοῦ καί Πλάστη· τόν ψεύστη καί ἀνθρωποκτόνο Σατανᾶ. Ὅλες οἱ τραγωδίες, ὅλων τῶν κόσμων, ὀφείλονται, σεβαστή γερόντισσα, στό ὅτι κάποια ὄντα   -δαίμονες ἤ ἄνθρ