EK TOY AMBΩΝΟΣ

  Μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, ἦταν τό νά μή παρευρίσκεται ὁ Θωμᾶς, τήν ὥρα τῆς ἐμφάνισης τοῦ Χριστοῦ, ἐνώπιον τῶν μαθητῶν, τήν πρώτη Κυριακή τοῦ Πάσχα· τήν στιγμή δηλαδή πού ὁ Σωτῆρας διέρρηξε καί ἐσκύλευσε τόν Ἅδη καί ἔγινε ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν, ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς. Ἄν ἦταν παρών ὁ Θωμᾶς, δέν θά ἀμφέβαλλε· ἄν δέν ἀμφέβαλλε, δέν θά Τόν ψηλαφοῦσε· δέν θά πίστευε κατ’ αὐτόν τόν τρόπο. Ἑπομένως, σεβαστή γερόντισσα, ἀκόμα καί ἡ καλή ἀπιστία τοῦ μαθητῆ, ἔχει γίνει μητέρα πίστης καί ὁμολογίας. Τόν ὁμολογοῦμε, Τόν πιστεύουμε, Τόν προσκυνοῦμε μέ τήν ἴδια βεβαιότητα, ὅπως Ἐκεῖνος: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου». Ἀμέσως ἡ θύελλα τῆς λύπης μετατράπηκε σέ γαλήνη, χαρά, εἰρήνη, ἀγαλλίαση. Σέ εὐχαριστοῦμε Θωμᾶ, γι’ αὐτήν τήν καλή σου ἀπιστία. Σέ δικαιολογοῦμε ἀπολύτως. Εἶδες τήν Σταύρωση, τόν Θάνατο, δικαιοῦσαι νά ἰδῆς καί τήν Ἀνάσταση, ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ ἄλλοι μαθητές. Ἐκλήθης, νά διακηρύξεις στούς ἀνθρώπους τά θαύματα τοῦ Διδασκάλου· κατ’ ἐξοχήν τήν Ἁγίαν Ἀνάστασιν·  Πῶς λοιπόν θά ὁμολογήσεις,

  Σήμερα οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί, γιορτάζουμε βασιλική ἐπίσκεψη· ἄς ὑποδεχθοῦμε τόν Βασιλέα Χριστό, ὅπως ἁρμόζει στόν Θεό. Ἔφτασε ἡ ὥρα· [1] ἄς ἀνυψώσουμε τό νοῦ μας πρός τόν Τριαδικόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλε Σωτῆρα, Ἰησοῦν Χριστόν. Μέ καινούριο χιτῶνα στήν ψυχή μας, γεμάτοι χαρά ἑνώνουμε τούς ἐπί τῆς γῆς ὕμνους, μέ ὕμνους τῶν ἀγγέλων στόν οὐρανό. Ἄδολη ἡ καρδιά μας, νηπιάζουσα, ὡς πρός τήν κακία, ἄς   ὑμνήσουμε μαζί μέ τά παιδιά, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ὅπως τότε: « Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». [2] Εἰσέρχεται στήν Ἁγία Πόλη ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης· ἑτοιμάζεται ὁ Σταυρός· σχίζεται τό χειρόγραφο τοῦ Ἀδάμ [3] , ἀνοίγεται ὁ Παράδεισος· ἐγκαθίσταται σ’ αὐτόν ὁ ληστής. Ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία χορεύει·   χηρεύει ἡ πονηρά συναγωγή· ντροπιάζονται οἱ δαίμονες· πάλι μαίνονται οἱ Ἰουδαῖοι· προσπαθοῦν νά σταματήσουν τά ἀθῶα παιδιά· μέ φανερή πικρία- κακία ἀπευθύνονται στόν Θεάνθρωπο νά μεσολαβήσει γιά νά σταματήσουν οἱ ὕμνοι, νά ἀρθεῖ ἡ χαρά, νά μήν εὐφραίνονται οἱ οὐρανοί.Ὁ Ἰησοῦς